Kinderwens en de ziekte van Graves
Geplaatst: 17 mei 2015, 14:27
Dag allemaal,
Ik ben Anna, 31 jaar en er is vastgesteld dat ik de ziekte van Graves heb. Ik twijfel over de behandeling die ik het beste kan kiezen. Zouden jullie je ervaringen en/of advies met mij willen delen?
Mijn situatie is als volgt:
Op mijn 22ste is voor het eerst ontdekt dat mijn schildklier te snel liep. Ik heb toen +/- een half jaar medicijnen geslikt. Mijn schildklier werkte daarna een aantal jaren goed, maar op mijn 26ste/27ste ging het weer mis. Na anderhalf jaar block and replace medicijnen te slikken, leek het weer goed te gaan. Een aantal maanden geleden ging ik echter met vermoeidheidsklachten naar de huisarts en bleek mijn schildklier weer te snel te lopen (TSH <0.10 / fT4 43). Gelukkig had ik dit keer niet zoveel andere klachten als de vorige twee keer. Maar.... inmiddels ben ik 31 jaar en hebben mijn vriend en ik een kinderwens.
Nu weet ik niet welke behandeling ik moet kiezen. Mijn internist betwijfelt hoe effectief een behandeling met medicatie zal zijn, omdat dit de eerste keer niet succesvol was. Als er geen kinderwens was of ik nog jonger zou zijn, dan zou ik waarschijnlijk voor deze behandeling kiezen en de gok wagen, omdat deze het minst 'definitief' is. In het 'best case scenario' waarin de medicatie effectief is en ik ook snel zwanger zou raken, vind ik deze optie ook prima. Maar in het 'worst case scenario' waarin de medicatie niet effectief is, ik alsnog een andere behandeling moet ondergaan en het lang duurt om zwanger te raken, loopt de tijdlijn wel erg veel uit op mijn wensen.
Qua tijdlijn zou de slok of de operatie een betere optie zijn. Maar deze behandelingen zijn wel heel definitief. En ik krijg het idee dat de slok en de operatie niet heel nauwkeurig zijn - dus dat ze een deel van je schildklier op non-actief stellen/weghalen, maar dat het onzeker is of dit voldoende of teveel is. Ik hoor veel verhalen van mensen met de ziekte van Graves die na deze behandelingen een te langzaam werkende schildklier krijgen en hier hun hele leven medicijnen voor moeten slikken. Heeft iemand hier ervaringen mee? Hoe erg is dit in het algemeen/ als je zwanger wil worden / tijdens de zwangerschap? En weet iemand meer verschillen tussen de slok en de operatie?
Alvast heel erg bedankt voor jullie reacties!!
Groetjes,
Anna
Ik ben Anna, 31 jaar en er is vastgesteld dat ik de ziekte van Graves heb. Ik twijfel over de behandeling die ik het beste kan kiezen. Zouden jullie je ervaringen en/of advies met mij willen delen?
Mijn situatie is als volgt:
Op mijn 22ste is voor het eerst ontdekt dat mijn schildklier te snel liep. Ik heb toen +/- een half jaar medicijnen geslikt. Mijn schildklier werkte daarna een aantal jaren goed, maar op mijn 26ste/27ste ging het weer mis. Na anderhalf jaar block and replace medicijnen te slikken, leek het weer goed te gaan. Een aantal maanden geleden ging ik echter met vermoeidheidsklachten naar de huisarts en bleek mijn schildklier weer te snel te lopen (TSH <0.10 / fT4 43). Gelukkig had ik dit keer niet zoveel andere klachten als de vorige twee keer. Maar.... inmiddels ben ik 31 jaar en hebben mijn vriend en ik een kinderwens.
Nu weet ik niet welke behandeling ik moet kiezen. Mijn internist betwijfelt hoe effectief een behandeling met medicatie zal zijn, omdat dit de eerste keer niet succesvol was. Als er geen kinderwens was of ik nog jonger zou zijn, dan zou ik waarschijnlijk voor deze behandeling kiezen en de gok wagen, omdat deze het minst 'definitief' is. In het 'best case scenario' waarin de medicatie effectief is en ik ook snel zwanger zou raken, vind ik deze optie ook prima. Maar in het 'worst case scenario' waarin de medicatie niet effectief is, ik alsnog een andere behandeling moet ondergaan en het lang duurt om zwanger te raken, loopt de tijdlijn wel erg veel uit op mijn wensen.
Qua tijdlijn zou de slok of de operatie een betere optie zijn. Maar deze behandelingen zijn wel heel definitief. En ik krijg het idee dat de slok en de operatie niet heel nauwkeurig zijn - dus dat ze een deel van je schildklier op non-actief stellen/weghalen, maar dat het onzeker is of dit voldoende of teveel is. Ik hoor veel verhalen van mensen met de ziekte van Graves die na deze behandelingen een te langzaam werkende schildklier krijgen en hier hun hele leven medicijnen voor moeten slikken. Heeft iemand hier ervaringen mee? Hoe erg is dit in het algemeen/ als je zwanger wil worden / tijdens de zwangerschap? En weet iemand meer verschillen tussen de slok en de operatie?
Alvast heel erg bedankt voor jullie reacties!!
Groetjes,
Anna